Dit soort dingen hoop je nooit mee te maken, afscheid nemen van een kind. In dit geval ons neefje Travis van net 4 weken oud. Je verstand zegt; 'het is misschien wel beter zo'. Maar je hart huilt want natuurlijk klopt hier helemaal niets van. Zo'n mooi kindje...en zo welkom...
Dan wil je wat doen, iets van een gebaar als troost, in de hoop dat het toch een heel klein beetje mag helpen. Mijn nichtje is grafisch ontwerpster en heeft zowel zijn geboortekaartje als het rouwkaartje zelf ontworpen. Sneeuw... zo'n bijzonder mooie achternaam leent zich voor een bijzondere vormgeving. Ik was helemaal weg van het geboortekaartje en diep onder de indruk van de evenzo liefdevolle rouwkaart. Ze heeft dit zo mooi gedaan, mijn nichtje. Hoe antwoord je daarop??
Ik heb daar toch wel heel intens over nagedacht, ben naar diverse winkels geweest om 'iets bijzonders' te vinden als klein gebaar, maar ik kon echt niets vinden wat de juiste toon aangaf.
Tot ik in een winkel (waar ik eigenlijk voor heel iets anders was) tegen een klein windlichtje aanliep.
Een klein lichtje, dat is een mooi gebaar in tijden van intens verdriet. Ik kocht er een in de kleur van het geboortekaartje en ben daarna op zoek gegaan naar papier dat paste. Iets met sterren en prachtige ijskristallen. Ik heb geprobeerd het lichtje in dezelfde stijl te maken als de kaarten omdat die beide zo mooi zijn dat je daar eigenlijk niets aan toe kunt voegen.
Ik heb uit de stook papier sterretjes gesneden zodat het licht erdoor zal schijnen.
Tenslotte heb ik een doosje gemaakt zodat ik het lichtje veilig mee kon nemen.
